Minęło 90 lat istnienia O.S.P. w Ożarowie Mazowieckim. 88 lat działalności strażaków społeczników, którzy często narażając własne życie i zdrowie w walce z żywiołem, nie szczędzili sił i zapału by bronić dobytek ludzi, chronić majątek narodowy. Wiele bezinteresownej pracy założycieli naszej jednostki zainicjowało piękną, społecznikowską działalność organizacji zespalającej w swoich szeregach najlepszych mieszkańców naszego miasta gotowych o każdej porze roku dnia i nocy nieść pomoc ludziom dotkniętym żywiołami w myśl hasła „BOGU NA CHWAŁĘ BLIŹNIEMU NA POŻYTEK 88 lat pracy byłych i obecnych członków naszej jednostki to wiele uratowanych istot ludzkich i zwierząt, ogromny majątek wyrwany ze szponów „czerwonego kura wysiłek i pot w czasie szkoleń i ćwiczeń dla podniesienia sprawności, zaangażowanie w pracach inwestycyjnych, gospodarczych, przy naprawach i konserwacji sprzętu dało efekt w postaci uznania operatywności naszej jednostki wzrost wartości majątkowej OSP Ożarów Mazowiecki liczony w milionach złotych.

Ochotnicza Straż Pożarna w Ożarowie Mazowieckim została założona w 1924r. W dniu 18 stycznia 1924 roku w Urzędzie Wojewody Warszawskiego pod numerem 574 Rejestru Stowarzyszeń i Związków zarejestrowano Towarzystwo Straży Ogniowej Ochotniczej w Ożarowie pow. Warszawskiego.

Założycielami Towarzystwa byli:

Michał Zabłotniak Prezes, Edmund Langervce prezes, Ludwik Skórkowski – sekretarz Ignacy Perz-naczelnik, Jan Pietraszkiewicz – z-ca naczelnika.

Skład korpusu straży:

Dowódca I oddziału Eugeniusz Kwiatkowski, zca Tadeusz Rubik Dowódca II oddziału Zenon Chojnacki, z-ca Stanisław Białek Adjutant Leonard Górecki.

Strażacy: Eugeniusz Łazowski, Edmund Łazowski, Eugeniusz Lubański, Jan Sztyk, Feliks Kotuszewski, Franciszek Dworak, Kazimierz Golczyński, Kazimierz Siemiątkowski, Kazimierz Kunce, Maksymilian Dróździel, Feliks Berkowski, Majer Borsztajn, Josek Werthaim, Władysław Skórkowski, Szlama Berychowski.

Komisja rewizyjna: Antoni Puczkowski, Julian Smoliński, Antoni Fiut. W 1925r. przy straży zorganizowano orkiestrę której kapelmistrzem został Piotr Latko, a jego zastępcą Leonard Górecki. W skład orkiestry weszli: Henryk Gadzinowski, Zygmunt Latko, Leon Figaj, Wacław Kowalski, Wacław Pniewski, Daniel Cygling, Michał Tulik, Jan Pepla, Stanisław Kuberski, Franciszek Kret, Oswald Figaj, Aleksander Łuczak, Józef Wysocki, Stefan Kochanowski, Władysław Gołasiewicz, Stanisław Rosiński, Roman Lubański, Michał Kaszak, Wacław Janiszewski, Stanisław Tulik, Aleksander Jaworski, Aleksander Szeóielow, Edward Palucha, Aleksander Pisarek, Lebioda i Edward Helman.

Strażacy przystąpili niezwłocznie do pracy, szkoląc się, zdobywając przy pomocy grupki sympatyków fundusze drogą organizowania imprez dochodowych i wspólnych prac fizycznych. Pozwoliło to na stopniowe zakupywanie sprzętu i uzbrojenia. Widząc zaangażowanie i dynamiczny rozwój jednostki w 1925r. Obywatel Stefan Matys przekazał w darze OSP działkę przy obecnej ulicy Ożarowskiej. W tym też roku strażacy przystąpili do budowy murowanej remizy. Dzięki szczodrej pomocy finansowej udzielonej przez ożarowskich i okolicznych obywateli ziemskich budowę remizy ukończono i oddano do użytku w 1926roku. W tym czasie straż posiadała już kompletny sprzęt gaśniczy i ratowniczy: przenośną sikawkę czterocalową, przenośny hydrofor z cylindrem leżącym, drabinę Szczerbowskiego, Drabinę francuską, dwie drabiny hakowe, sprzęt burzący i uzbrojenie osobiste. Ponadto 3 beczkowozy dwukołowe do zaprzęgu konnego. W ówczesnych czasach, remiza oraz sprzęt odpowiadały całkowicie wymogom techniki pożarniczej. Alarmowanie odbywało się przy pomocy rozwieszonych dzwonków oraz w późniejszym czasie syreną zakładową huty szkła.

Dzięki mieszkającym w pobliżu rolnikom zwłaszcza Wacławowi Kargolowi szybko dostarczano konie, które po kilku alarmach i biegach w zaprzęgu do pożaru złapały bakcyla pożarnictwa i na głos dzwonków alarmowych nie czekały na wyprzęgnięcie, tylko z wozem czy pługiem biegły do remizy. W miarę ilości skutecznych akcji gaśniczych rosła fama o sprawnej straży z Ożarowa, rósł szacunek i uznanie. Zwiększał się stan osobowy straży. Na czele zarządu stali kolejno: inż. Majewski, sekretarz gminy Burdziński, Naczlnikami kolejno byli: Władysław Perkowski, Władysław Skórkowski,. W komisji rewizyjnej szczególnie aktywnie pracował inż. Pejkowicz. W 1934 roku zlikwidowano orkiestrę której utrzymanie przekraczało możliwości straży, a pieniądze ze sprzedaży instrumentów przeznaczono na zakup samochodu Ford na którym skarosowano nadwozie pożarnicze typu otwartego. 

Wyświęcenie tego samochodu odbyło się 20.X.1935r. wraz z wyświęceniem nowego, ogrzewanego garażu wraz z pokojem mieszkalnym dla gospodarza dozorcy. W tym okresie funkcję prezesa zarządu objął Zygmuny Holewiński, późniejszy pł. poż. i Honorowy Dożywotni Prezes. Wybuch wojny w 1939r. odbił się katastrofalnie na działalności straży. Ofiarny i pełen zapału naczelnik Władysław Skórkowski powołany do wojska znalazł się na Węgrzech, stamtąd przedostał się do Anglii gdzie zmarł. Straż utraciła wóz bojowy, sztandar, symbol polskości zarekwirowały władze niemieckie. Trudności bytowe życia okupacyjnego poważnie utrudniały działalność, straż jednak po chwilowym wstrząsie wznawia swą działalność. Obowiązki naczelnika przejmuje Edward Kwiatkowski, a następnie druh Eugeniusz Łazowski. Zarząd oficjalnie przestaje istnieć wchodząc w skład korpusu straży. Niemcy mimo stosowania terroru, doceniali potrzebę utrzymania w warunkach wojennych straży, dzięki czemu zaopatrzenie w sprzęt i uzbrojenie pożarnicze było stosunkowo dobre, a legitymacja strażacka wydawana przez władze niemieckie skutecznie chroniła od robót przymusowych, często uwalniała z łapanek. To oczywiście zostało wkrótce wykorzystane do pracy konspiracyjnej, na przełomie roku 1939/40 starszy instruktor powiatowy dh. Teodor Ozdobiński utworzył z zaufanych strażaków komórkę Związku Walki Zbrojnej, która następnie weszła w skład Armi Krajowej Batalionu Ożarowskiego pod nazwą Folwark Ryniewo kilku członków straży obieło funkcję w sztabie batalionu. W ramach tej formacji brano udział w szeregu akcji o znaczeniu wojskowym: przerzuty broni i leków, kolportarz prasy podziemnej, przewóz prasy przez posterunki żandarmerii. W remizie gromadzono sprzęt wojskowy i sanitarny. Nie obeszło się bez ofiar, wskutek wpadki rozstrzelani zostali wiceprezes straży Kazimierz Rajcher, strażacy:Edmund Łazowski, Wacław Łuczak, Stefan Wołków, Stanisław Pawelec pamięć ich uczczono po wojnie tablicą pamiątkową u zbiegu ulic Poznańskiej i Strażackiej. Zwłoki ich po ekshumacji w lasach Palmir złożono na cmentarzu wojskowym w Ołtarzewie. Podejrzany o działalność w ruchu oporu Dh. Zygmunt Holewiński przebywał w obozie Oświęcim do wyzwolenia. Wobec konieczności uruchomienia kuchni dla dożywiania najbiedniejszej ludności, straż oddała do użytku część remizy, organizując kuchnię i stołówkę. Strażacy prowadzili kwesty od rolników dla zaopatrzenia kuchni w warzywa i artykuły spożywcze. Równocześnie prowadzono szkolenie pożarnicze i wojskowe członków czynnych. W czasie wojny zakupiono pierwszą motopompę marki Lis i samochód Bedford, który przekarosowano na pożarniczy. Tak wyposarzona jednostka działała do wyzwolenia gasząc skutecznie pożary tego co polskie, stosując w miarę możliwości sabotaż przez opieszałość przy gaszeniu obiektów niemieckich.

Koniec wojny, radość z wyzwolenia to wzrost ambicji dla dynamicznego rozwoju kraju i jeednostki. Ofiarną pracą członków z naczelnikiem Łazowskim na czele zdobywano sprzęt i fundusze wszelkimi możliwymi środkami.

Nabyte pierwsze samochody ciężarowe, służył jako pożarnicze zastępcze, oraz do przewozów zarobkowych. Za pieniądze druhów Łazowskiego Koprzaka, Jaczewskiego, nabyto aparaturę filmową 16 mm, we własnym zakresie urządzono i wyposażono salę kinową. W 1955 roku zaczęło działalność „KINO związkowe STRAŻAK”. Przez kilka lat kino to było podstawą finansową jednostki.

Aktywna działalność finansowa, nieustanna praca zarządu i strażaków wpływa na ciągłe zmiany w wyposażeniu i uzbrojeniu jednostki. W 1956 roku wyposażenie stanowią 3 samochody pożarnicze : samochód GAM (GAŚNICZY AUTOPOMPA MOTOPOMPA) Magirus oryginał karosowany w l936 roku. autocysterna GBM na podwoziu BCM o pojemności zbiornika 3500

Szkoleniem młodych 16 ludzi zajął się niezmordowany, pełen zapału Eugeniusz Łazowski. Wyniki szkolenia zaskoczyły starszych druhów z okolicznych straży biorących udział we wspólnych ćwiczeniach a także w akcjach gaśniczych.

Ta pierwsza po wojnie drużyna rozpoczęła ciąg uzupełnień młodych ludzi do naszej organizacji. Dla nich zorganizowano i wyposażono świetlicę, dodatkowym bodźcem do aktywności były bezpłatne wejścia na seanse filmowe. MDP z Ożarowa brała udział w pierwszym programie TVP poświęconym propagowaniu drużyn pożarniczych poprzez pokazanie swych umiejętności rozwinięcia gaśniczego konkurując z MDP z Nasielska. Do 1960 roku prowadzi się drobne prace inwestycyjne na terenie placu przy ulicy Ożarowskiej, jednak coraz częściej zarząd i członków straży nurtuje myśl o budowie nowej strażnicy. Nadal działa kino „STRAŻAK”, w dobudowanym trójboksowym drewnianym garażu rozpoczyna działalność warsztat ślusarski a w nim produkcja wiórek stalowych do wiórowania warsztatów. Wynajmuje się też salę taneczną w parku Ołtarzewie TMO. W późniejszym okresie budujemy salę taneczną na placu straży przy ul. Floriana. Każdy zarobiony grosz przeznacza się na zakup materiałów budowlanych. Członkowie zarządu poszukują odpowiedniego projektu strażnicy, która funkcjonalna by była przez długie lata rozwoju osiedla w miasto. Brany był pod uwagę projekt i propozycja budowy Wojewódzkiego Ośrodka Szkolenia Pożarniczego, lecz z braku funduszy Komendy Wojewódzkiej projekt ten odłożono na dalsze lata. Walne Zebranie 1962 roku zatwierdziło uchwałę o przystąpieniu do budowy nowej strażnicy. Powołano komitet budowy na czele którego staje przewodniczący Osiedlowej Rady Narodowej Ożarowa ob. Waldemar Urbaniak. Po załatwieniu dokumentacji i planów nowej strażnicy, w oparciu o zgromadzone fundusze własne, jesienią 1962 roku przystąpiono do kopania fundamentów i ich zalewania. W ciągu 1963 roku postawiono strażnicę w stanie surowym, oraz wybudowano dwupiętrową drewnianą wspinalnię.

W latach 1964/65 prowadzone są prace wykończeniowe i w październiku 1965 r. następuje uroczystość oddania do użytku nowej strażnicy połączona z jubileuszem 401ecia O.S.P. Ożarów. W czasie tej uroczystości odznaczenia otrzymują najbardziej aktywni członkowie Komitetu Budowy Strażnicy, członkowie zarządu i strażnicy. Dzięki ich ofiarnej działalności organizacyjnej, zaangażowaniu w organizacji imprez dochodowych, pracach bezpośrednich przy budowie, zwózce materiałów w ciągu trzech lat wybudowano od podstaw dużą, nowoczesną strażnicę o ówczesnej zawrotnej wartości 1 min. złotych. Po oddaniu remizy do użytku, w następnych latach prowadzone są dalsze prace inwestycyjne wykonuje się instalację wodno kanalizacyjną, centralnego ogrzewania, część podłóg zastąpiono posadzkami lastrykowymi. W czasie Walnego Zebrania za 1965 r. Dh. Holewiński poprosił o zwolnienie go z funkcji Prezesa Zarządu, motywując to zmianą miejsca zamieszkania i podeszłym wiekiem. Walne Zebranie przychyliło się do prośby podejmując Uchwałę o nadaniu Druhowi Holewińskiemu godności” Honorowego Dożywotniego Prezesa Zarządu”. Funkcję Prezesa Zarządu powierzono Józefowi Sobolowi, członkowi komitetu budowy strażnicy. Zaakceptowano też decyzję zarządu o wydzierżawieniu terenu i zabudowań strażnicy przy ul. Ożarowskiej ówczesnemu Wojewódzkiemu Zakładowi Urządzeń Pożarniczych opłata za czynsz dzierżawny stanowi nadal stały dopływ gotówki do naszej OSP. 

W 1966 r. postanowiono wykorzystać będący na terenie placu dół po lasowaniu wapna po niewielkim powiększeniu, wybetonowano jego ściany uzyskując niewielkim nakładem pracy i funduszy zbiornik o pojemności 180m.

Następuje też dalsze zagospodarowanie terenu OSP. Niwelacja i ogrodzenie terenu, urządzanie toru przeszkód do ćwiczeń, wydzielanie zieleńców. Zarząd czyni starania o odnowienie sprzętu motoryzacyjnego w wyniku czego w grudniu 1966r otrzymujemy fabrycznie nowy samochód pożarniczy Star 25 GB AM. W tym też roku dzięki staraniom Dh Sobola w jego zakładzie pracy Polskich Zakładach Optycznych rozpoczyna się składanie z części i podzespołów podwozia Star 21 na które zamontowano elementy typowego nadwozia pożarniczego sprowadzone z Sonackiej Fabryki Autobusów. Samochód ten zostaje uroczyście przekazany naszej jednostce 16.VII.1967r. Pozwala to na wycofanie i złomowanie samochodu cysterny Federal i Magirus. Sprzęt samochodowy stanowią nowoczesny Star 25 GB AM, Star 21 GBM oraz samochód terenowy na podwoziu GMC GBM.

Ponadto sukcesywnie przydzielane są naszej jednostce nowego typu motopompy Polonia M 800 i M 400 oraz inny sprzęt i umundurowanie. Pozwala to na pozostanie w czołówce najlepszych straży w województwie. Zakończenie inwestycji pozwala na poświęcenie więcej czasu na szkolenie, przy naborze do chłopięcej i młodzieżowej drużyny pożarniczej zgłaszają się też dziewczęta, organizuje się więc także drużynę żeńską. Zarząd ze zdwojoną energią wspiera wysiłki szkoleniowe naczelnika włącza się w zapewnienie atrakcyjnych warunków działania. Przeznaczono duże sumy na wyposażenie świetlicy w sprzęt. Godziny wykładów i ćwiczeń prowadzonych przez naczelnika Łazowskiego przynoszą efekt na zawodach nowo utworzone drużyny młodzieżowa i żeńska zajmują czołowe miejsca w zawodach powiatowych i wojewódzkich.

Następuje dalszy rozwój jednostki, członkowie czynni uzyskują coraz wyższe stopnie przeszkolenia w swojej straży i Wojewódzkim Ośrodku Szkolenia Pożarniczego, członkowie drużyn młodzieżowych korzystają z wypoczynku i szkolenia podczas organizowanych przez Komendę Wojewódzką i Powiatową obozów wypoczynkowo-szkoleniowych w atrakcyjnych zakątkach kraju. W 1969 r. umiera Dh. Józef Sobol funkcję Prezesa Zarządu obejmuje Dh. Konrad Skolimowski. W 1970r. zarząd proponuje budowę budynku gospodarczego, który pomieściłby sprzęt gospodarczy znajdujący się w drewnianej szopie. Po uzyskaniu odpowiedniej dokumentacji i otrzymaniu zezwolenia, przystąpiono do gromadzenia materiałów budowlanych. Dla ciągłego dopływu gotówki, zakupiono tarcicę z której wykonano salę taneczną i rozpoczęto organizowanie zabaw.

W marcu 197Ir. wykonane było 50% robót budowlanych. Podczas wielogodzinnej akcji gaśniczej pożaru magazynu Spółdzielni Ogrodniczej w styczniu 1972r. ulega przeziębieniu i wskutek powikłań zapada na zdrowiu i umiera w lutym tego roku naczelnik Dh. Eugeniusz Łazowski. W czasie blisko 40 letniej działalności w pożarnictwie zyskał sobie ogromny szacunek i poważanie podwładnych, władz zwierzchnich i środowiska. Pełnił do końca swoich dni funkcję członka Zarządu Okręgu Wojewódzkiego, był Prezesem Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSP. Podczas Walnego Zebrania które, odbyło się 23.IV.1972r. dokonano wyboru naczelnika OSP którym został Dh. Leszek Stachlewski. Obecni na walnym zebraniu zwrócili się do członków zarządu o udzielenie najdalej idącej pomocy nowo wybranemu naczelnikowi, w celu ułatwienia mu pracy na tym trudnym i odpowiedzialnym stanowisku, tym bardziej, że jednostka zbliża się do 50-ciolecia działalności. W związku z powyższym, działania całego stanu osobowego zostały ukierunkowane na zakończenie inwestycji i zagospodarowanie terenu OSP. W 1974r. w wyniku starań zarządu OSP Stołeczna Komenda Straży Pożarnych przekazała naszej jednostce samochód pożarniczy GBA Skoda. Po wykonaniu drobnych napraw, samochód ten został natychmiast wprowadzony do podziału bojowego, wycofano natomiast wysłużony GBM GMC, przekazując go do powstającej ZOSP przy RSP Duchnice. Do uroczystości jubileuszu 50-lecia OSP zakończono i wykonano następujące prace: oddano do użytku budynek gospodarczy, zakończono całkowicie prace inwestycyjne w budynku strażnicy i dokonano malowania wszystkich wnętrz, zniwelowano i wyleszowano powierzchnię placu ćwiczeń, wykonano we własnym zakresie 300 mb. krawężnika, którym oddzielono awaryjną drogę wyjazdową od trawników. Zadrzewiono wg. planu teren, wybudowano także magazyn paliw i smarów, zlikwidowano drewniany barak.

Uroczystość 50-ciolecia odbyła się 20 lipca 1975roku. W czasie uroczystości dokonano dekoracji naszego sztandaru Złotym Medalem Za Zasługi Dla Pożarnictwa. Wręczono medale, odznaczenia i listy pochwalne zasłużonym działaczom i członkami naszej jednostki.

W jubileuszowym roku stan majątkowy OSP Ożarów Maz. obliczono na 3mln.600tyś zł. W wyposażenie w sprzęt mechaniczny: autocysterny pożarnicze: Star 25 GB AM, Star 25 GBM, Skoda GBA, motopompy: Polonia M-800 3 szt. Polonia M-400 2 szt.

Wózek gaśniczy dwukołowy ze sprzętem do szkolenia MDP, czterokołowy, 9-cio butlowy agregat śniegowy, 1 aparat oddechowy na sprężone powietrze, inny niezbędny sprzęt gaśniczy, ratowniczy i burzący.

Obecni na uroczystości nestorzy straży Dh. Holewiński Zygmunt i Kanclerz Michał wyrazili swą wdzięczność uznanie dla Zarządu i członków czynnych za kontynuację rozpoczętej przez nich działalności pożarniczej.

Stan osobowy jednostki przedstawiał się następująco:

Członkowie honorowi

Honorowy Dożywotni Prezes O.S.P. Dh. Holewiński Zygmunt

Honorowy Dożywotni Naczelnik O.S.P. Dh. Kanclerz Michał

Honorowy Dożywotni Członek O.S.P. Dh. Kargol Wacław.

Członków Zarządu 9 osób, członków czynnych 35, drużyny młodzieżowej 15 członków popierających 133.

Po jubileuszu Znów można było więcej czasu poświęcić na szkolenie doskonalące. W 1976r. nasza sekcja zajęła I miejsce w Rejonowych Zawodach Sportowo Pożarniczych, następnie I miejsce w zawodach wojewódzkich, w zawodach strefowych w Ostrowi Wielkopolskiej zajęliśmy V miejsce. W tym samym roku w czasie ćwiczeń Obwodowej Brygady Pożarniczej zajęliśmy I miejsce, w nagrodę zainstalowano nam na samochodzie GBAM radiostację UKF. W 1978 roku utrzymaliśmy I miejsca w zawodach rejonowych, za zdobycie 1 miejsca w zawodach wojewódzkich otrzymaliśmy w nagrodę odbiornik TV „Neptun”.

Zakwalifikowaliśmy się do zawodów strefowych w Łodzi, gdzie zajęliśmy I miejsce kwalifikując się do zawodów krajowych. Zawody te odbyły się w 1980r. w Poznaniu i zajęliśmy IX miejsce

W 1980r. zakończyliśmy wykonywany we własnym zakresie remont otrzymanego jesienią 1979r. autobusu „Robur, dzięki czemu zorganizowano wycieczki dla strażaków i rodzin na zawody strefowe i krajowe. W związku z zakupieniem przez Fabrykę Kabli samochodu pożarniczego Star 244 GBA,

wystąpiliśmy o przekazanie naszej jednostce samochodu BGM. Samochód ten dyrekcja FK przekazała nam w styczniu 1980r. zastąpił on wysłużony już GBM skarosawany w PZO. 25.1.198Ir. W czasie Walnego Zebrania zostaje wybrany prezesem Zarządu Dh. Eugeniusz Tlak. Dzięki jego staraniom wyasfaltowano plac ćwiczeń straży na koszt Fabryki Kabli, Zarząd czyni starania o podłączenie strażnicy do sieci gazowej, instalację podłączono, jednak obowiązujące wówczas przepisy nie zezwalały na przydział gazu do ogrzewania tego typu obiektów. Czyniono też starania o przydział nowego samochodu pożarniczego Star 244 GBA. Utrzymanie dobrej sprawności bojowej, pozwalającej na wyjazd naszych sekcji o każdej porze dnia i nocy – nawet w sile plutonu, zajmowanie I miejsc w zawodach i ćwiczeniach jest najlepszym poparciem naszych starań. Stołeczna Komenda Straży Pożarnych doceniając nasz wkład w zabezpieczenia p.poż. rejonu w grudniu 198 Ir. przydzieliła nam nowy samochód pożarniczy Star 244 GBA. W zamian za otrzymany nowy wóz, przekazaliśmy dla OSP Młochów gm. Nadarzyn, samochód Star 25 GMB. W wyniku dalszych starań w zakresie modernizacji sprzętu Zarząd wystąpił do SKSP o przydzielenie wycofanego z podziału na awarię silnika samochodu pożarniczego GCBA Jelcz z XXI oddziału. Dzięki poparciu naszej prośby przez Komendanta Rejonowego płk. Seweryna Zarzyckiego wiosną 1982r. pojazd ten ściągnęliśmy i przystąpiono natychmiast do remontu. Kosztem nakładu ok. 70 tys. zł. i ponad 600 rob. godz. pracy kierowców i strażników we wrześniu tego roku wstawiliśmy do podziału jak nowy, wyremontowany, lśniący nowym lakierem wóz pożarniczy GCBA Jelcz. Od tej pory mamy w podziale 4 samochody bojowe. Na Walnym Zebraniu, które odbyło się 13.11.1983 roku uchwalono rozpoczęcie dobudowy garażu, do północnego skrzydła strażnicy. Garażu wyższego w świetle bram wjazdowych, z tego powodu, że samochód Star 244 nie mieści się wysokością z działkiem do obecnych garaży. Już nazajutrz, przystąpiono do załatwiania dokumentacji i składania zamówień na materiały budowlane., Uzyskano też dotację z PZU w wysokości 500 tys. zł. Dh. Tlak załatwilł zgodę dyrekcji FK na rozbiórkę ścian hali walcowni, dzięki czemu odzyskaliśmy ok. 1500 szt. suporeksu. Prace budowlane kopanie i wylanie ław fundamentowych rozpoczęto w kwietniu, do zimy wykonano stan surowy garażu wraz z piętrem pod lokale mieszkalne. 3 marca 1984 roku odbyło się Jubileuszowe Walne Zebranie z okazji 60lecia naszej jednostki 16.

Stan majątkowy inwentarza wylicytowano na 6.723.826 zł. Wyposażenie w sprzęt: autocysterna GCBA Jelcz, GB A Star 244, GB A Skoda, GB AM Star 25. Pojazdy samochodowe pomocnicze: autobus Robur, i pojazd gospodarczy Multicar, 4 motopompy Polonia M800 P05E, 1 motopompa Polonia M400. Wózek wężowy WW200, działko na podwoziu dwukołowym DWP1600, 5 kpi. aparatów oddechowych na sprężone powietrze, 1 drabina D10W, inny sprzęt gaśniczy, ratowniczy i burzący. Członków zarządu 9 osób, członków czynnych 35, stan drużyny młodzieżowej 29 członków. Obecni na uroczystości przedstawiciele SKSP i Komendant Rejonowy płk. Seweryn Zarzycki podziękowali za duży wkład naszej jednostki w zabezpieczeniu ppoż. rejonu i województwa 1983r. wyjeżdżaliśmy do 103 akcji ratowniczo gaśniczych. 33 razy jedną sekcją, 52 razy dwoma sekcjami, 15 razy trzema i 3 razy czterema sekcjami. Przedstawiciel ZS ZOSP oprócz gratulacji podziękował naszej jednosce za aktywny udział i czołowe wyniki we współzawodnictwie pomiędzy OSP oraz za duży wkład w wychowanie młodzieży, dzięki czemu OSP Ożarów posiada jeden z najniższych wskaźników średniej wieku członków , co wpływa niewątpliwie na wysoką operatywność i sprawność przy pożarach i na zawodach sportowo pożarniczych.

Obecny po raz ostatni na walnym zebraniu płk. Zygmunt Holewiński wyraził swą wdzięczność za aktywną i owocną działalność OSP której był współzałożycielem Prezes Eugeniusz Tlak zapewnił władze i Honorowego Dożywotniego Prezesa OSP że nie spoczniemy na laurach i dalej będziemy działać tak aby przynosić chlubę służbie pożarniczej, nadal będziemy dążyć do rozwoju naszej jednostki. Po części oficjalnej Walnego Zebrania, odbyła się zabawa trwająca do rana. Po uroczystości jubileuszowej, nastąpiły dalsze dni naszej pracy społecznej. W 1984r. zakończono inwestycję dobudowy, oddając do użytku część garażową, współpracowano przy budowie typowej wspinalni z której do dziś korzystają straże ochotnicze i zawodowe z naszego rejonu i rejonów sąsiednich.

Nie zaniechano ćwiczeń i szkoleń. W zawodach rejonowych i wojewódzkich zajęliśmy 1 miejsca.

Drużyny młodzieżowe 3 sekcje startujące w zawodach wojewódzkich zajęły I, II i IX miejsca. W 1984r. zanotowaliśmy 95 wyjazdów alarmowych w tym duży pożar skrzynek w Spółdzielni Ogrodniczej Ożarów. W 1985r. otrzymaliśmy nowy samochód pożarniczy Star 266 GBM, w związku z czym przekazaliśmy do OSP Mszonów GBAM Star 25. W rejonowych zawodach sportowo pożarniczych które odbyły się na stadionie KS „Ożarowianka zajęliśmy I miejsce, następnie w zawodach wojewódzkich w Karczewie

Powtórzyliśmy sukces, a nasze sekcje MDP przypieczętowały go zajmując I i IX miejsce. W 1985r. wyjeżdżaliśmy alarmowo 82 razy, w tym duży pożar na terenie miasta w ajencyjnym magazynie „Agroma”.

W listopadzie 1985r. pozbyliśmy się samochodu Skoda, a uzyskane ze sprzedaży pieniądze przeznaczono na remont instalacji CO strażnicy.

W 1986r. w zawodach wojewódzkich w Legionowie zajęliśmy I miejsce, a MDP w zawodach wojewódzkich w Grodzisku Maz. zajęły I i XII miejsce.

Wyjazdów alarmowych było 65 w tym udział w dużym pożarze „Domu Słowa Polskiego 23.VIII. W tym też roku wykonano utwardzenie podjazdu pod asfalt przy dobudowanym garażu.

W 1987r. w zawodach rejonowych zajęliśmy I miejsce, MDP w zawodach wojewódzkich w Legionowie zajęła I i II miejsca. W 1987r. zakupiliśmy pompę szlamową MS-1000 niezbędną do wypompowań. Dokonaliśmy zmiany przekazując samochód Star 25 GBM dla straży w woj. Kaliskim za wóz rekwizytowy z 1936r. który od wiosny do późnej jesieni stanowi ozdobę frontu strażnicy. W 1987r. wyjeżdżaliśmy do akcji 63 razy, w tym jeden pamiętny, tragiczny pożar na ul. Kolejowej gdzie uległo zaczadzeniu dwoje małych dzieci. W 1988r. w zawodach wojewódzkich zajęliśmy I miejsce kwalifikując się do udziału w zawodach krajowych. Zawody te odbyły się 22-26.VIII w Łodzi, mimo dobrego przygotowania, wskutek pecha w czasie sztafety zajęliśmy 22 m. Drużyny młodzieżowe zajęły XXI miejsce w grupie starszej i młodszej w zawodach wojewódzkich, kwalifikując się do zawodów strefowych w eliminacjach CTIF. Zawody te odbyły się w Gostyninie na których to zajęli V miejsce.

Reprezentacja OSP w tych zawodach kwalifikujących do startu w międzynarodowych zawodach, zajęła I miejsce w strefie. Dalsze eliminacje odbyły się 20.XI. w Kapkowicach woj. Opolskie gdzie zajęliśmy V miejsce, decyzja czy będziemy startować w międzynarodowych zawodach CTiF należała już do komisji KGSP. W 1988r. nasze sekcje wyjeżdżały alarmowo 103 razy. 33 razy jedną sekcją, 57 razy dwoma sekcjami, 11 razy trzema i 2 razy czterema sekcjami.

W 1989r. startowaliśmy jeszcze w eliminacjach do CTIF w m. Słupca woj. Konińskie, zajęliśmy IV miejsce. W zawodach rejonowych zajęliśmy I miejsce, MDP w zawodach wojewódzkich zajęły I i VIII miejsca.

W 1989r. otrzymaliśmy fabrycznie nowy GLBA Pr. Żuk, po dotarciu i dozbrojeniu we wrześniu został wprowadzony do podziału bojowego. Również w tym roku KRSP przydzieliła nam czasowo podnośnik SH 18 gdyż byliśmy w stanie zapewnić obsadę z wymaganymi uprawnieniami. Jesienią Fabryka Kabli przekazała naszej jednostce autobus Jelcz RTO, którym po dokonaniu drobnych napraw zdążyliśmy zorganizować kilka wycieczek na grzybobranie.

W 1989r. wyjeżdżaliśmy alarmowo 89 razy. 30 razy 1 sekcją, 44 razy dwoma i 15 razy trzema sekcjami.

W czasie Walnego Zebrania które odbyło się 5.II.1989r. naczelnik OSP Leszek Stachlewski przedstawił propozycję mianowania na funkcję naczelnika dotychczasowego zastępcę Leszka Rasińskiego motywując swą propozycję otrzymaniem mieszkania na osiedlu Fabryki Kabli. Walne zebranie zaakceptowało propozycję, wybierając Leszka Rasińskiego naczelnikiem OSP i zastępcą Michała Szymaniaka.

W 1990r. w zawodach rejonowych które odbyły się w Grodzisku Mazowieckim startowały dwie sekcje zajmując I i II miejsce. Wojewódzkie Zawody MDP odbyły się w Błoniu i dwie nasze sekcje również zajęły I i II miejsce. W wakacje zorganizowano 10-cio dniowy obóz wypoczynkowy dla członków MDP w m. Zdwórz. W 1990r. wyjeżdżaliśmy alarmowo 34 razy. Do 9 akcji 1 wozem, 12 razy dwoma, 4 razy trzema sekcjami, 6 razy czterema i 3 razy pięcioma sekcjami (wszystkie samochody bojowe i podnośnik SH-18). Duże pożary przy których braliśmy udział to: pożar budynku szkolnego w Komorowie, pożar hali w zakładach „Centra w Piastowie”, oraz pożar pałacyku zespołu „Mazowsze” w Karolinie.

W 199Ir. w zawodach rejonowych które odbyły się w Pruszkowie nasza sekcja zajęła I miejsce.

W wojewódzkich zawodach MDP w Błoniu startowały nasze 3 sekcje zajmując I, III i VI miejsce. W czerwcu Inspektor Oświaty przekazał nam autobus Jelcz 080 S, ponadto zakupiliśmy ze likwidowanego Zakładu remontowo-drogowego wywrotkę Star 28. W 199Ir. wykonaliśmy we własnym zakresie remont samochodu Star 244 GBA wymieniając zbiornik wody, żaluzje, dokonano też naprawy blacharki i malowania karoserii.

W 1991r. wyjeżdżaliśmy alarmowo do 56 akcji. 15razy jednym wozem, 23 razy dwoma, 15 razy trzema i 8 razy czterema sekcjami. W tym jeden pożar duży w m. Gołaszew PGR pożar dwóch stodół ze zbiorami.

W czasie Walnego Zebrania OSP, które odbyło się 28. III. 1992r. złożył rezygnację z funkcji Prezes Zarządu Dh. Eugeniusz Talk, w związku z powyższym dokonano wyboru nowego prezesa i został nim Henryk Poręcki. W czasie tego zebrania, zdecydowano o rozpoczęciu nadbudowy piętra na budynku gospodarczym. Była to decyzja alternatywna wobec konieczności zaistniałej naprawy załamanego dachu, wywieziono trociny stanowiące ocieplenie i przystąpiono do budowy murów. Mimo trudności, przy olbrzymim nakładzie pracy strażaków jesienią nadbudowę skończono oddając do użytku dwa zestawy mieszkań po dwa pokoje z kuchnią. Wyliczono koszt l m2 uzyskanej powierzchni mieszkalnej ok. 400 tyś. zł. co w porównaniu z kosztami budownictwa spółdzielczego stanowi znikomy procent ich nakładów.

Pomimo prowadzonej inwestycji nadbudowy nie zaniedbaliśmy ćwiczeń i szkolenia by nie dać się zepchnąć z czołówki najlepszych straży.

A 20 czerwca odbyły się Wojewódzkie Zawody Sportowo Pożarnicze MDP trzy nasze sekcje zajęły I, V i IX miejsce. 21 czerwca na tym samym stadionie w Błoniu odbyły się rejonowe wojewódzkie zawody sportowo pożarnicze. W zawodach rejonowych dwie nasze sekcje zajęły II i III miejsce, w zawodach wojewódzkich zajęliśmy I i II miejsce, kwalifikując się do zawodów strefowych. Rok 1992 to rok suchej wiosny i upalnego lata, a w związku z tym wzmożona ilość groźnych pożarów. W lutym gasiliśmy barak będący w trakcie rozbiórki przy ul. Poznańskiej, w sierpniu całodzienny udział w likwidacji pożaru lasów w okolicy Halinowa.

Od 28 sierpnia sekcja GBA brała udział w składzie kompani warszawskiej w gaszeniu pożarów lasu na linii Kuźnia Raciborska, Rudzieniec, Kędzierzyn Koźle. Po powrocie z tej akcji, ze względu na znaczne wyeksploatowanie w skrajnie trudnych warunkach terenowych, zarząd rozpoczął starania o nowy samochód GBA Star 244.

Mimo nawału pracy przy budowie i pożarach, w uznaniu zasług w akcjach gaśniczych i sukcesów w zawodach pożarniczych rada Miasta i Gminy Ożarów przydzieliła znaczną sumę pieniędzy na zakup napoi chłodzących i dofinansowanie obozu szkoleniowo wypoczynkowego zorganizowanego nad Zalewem Sulejowskim. Uczestnicy obozu brali udział w likwidacji kilku pożarów leśnych jakie miały miejsce w tamtej okolicy. W 1992r. wyjeżdżaliśmy alarmowo do 93 akcji. 37 razy dwoma sekcjami, 11 razy trzema i 7 razy czterema sekcjami.

W czasie Walnego Zebrania, które odbyło się 6. III. 1993r. podsumowano pracowity rok 1992, w którym oprócz nadbudowy budynku gospodarczego dokonano wymiany okien w budynku strażnicy oraz wykonano odnowienie wnętrz korytarza i świetlicy. Omówiono też kłopoty z wyeksploatowanym GBA, przedstawiono zebranym aktualny stan prawny wyposażenia jednostek OSP w samochody pożarnicze. Członkowie straży wysunęli też projekt wybudowania kompleksu garaży na samochody osobowe w części wschodniej placu. OSP. Projekt ten przyjęto i znów od zakończenia zebrania przystąpiono do załatwienia dokumentacji i gromadzenia materiałów budowlanych. Po wybraniu najkorzystniejszego wariantu lokalizacji w kwietniu przystąpiono do kopania fundamentów i ich betonowania. W wyniku czynionych przez zarząd starań, przy aktywnym poparciu pana Zenona Kopcia

Po dotarciu już 1 maja brał on udział w pierwszej akcji gaśniczej. A dotychczas eksploatowany stary GBA został sprzedany za sumę 95 min. do OSP w rejonie Węgrów. 24. IV. braliśmy udział w Strefowych Zawodach Sportowo-Pożarniczych w mieście Nidzica woj. Olsztyńskie. Ze względu na niespodziewaną awarię motopompy w czasie ćwiczenia bojowego zajęliśmy odległe od czołówki miejsce. 11 września w rejonowych zawodach sportowo pożarniczych, które odbyły się w Pruszkowie nasza sekcja zajęła II miejsce kwalifikując się do zawodów wojewódzkich. Zawody odbyły się 25. września w Górze Kalwarii, poprzedziły je ćwiczenia taktyczne Obwodowej Brygady Pożarniczej w składach kompanii. Nagrodą za I miejsce był samochód pożarniczy GBA Avia. Jechaliśmy więc na te zawody przygotowani morderczymi treningami i po dokładnym przeglądzie każdej cząstki sprzętu. Wygraliśmy te zawody, ze łzami w oczach odbieraliśmy kluczyki nowego samochodu, pozostawiając zazdrość pokonanym.

Zgodnie z ustaleniami z Komendantem Rejonowym, przekazaliśmy samochód GLBPr dla OSP Żółwin za co oczekujemy przekazania naszej jednostce samochodu ratownictwa technicznego tak bardzo potrzebnego ze względu na szybki wzrost ilości katastrof i wypadków komunikacyjnych na naszym terenie działania. Do końca listopada 1993r. zakończyliśmy inwestycję budowy kompleksu 14 garaży, odbudowę magazynku paliwa z przyległym garażem. Pozostało na rok przyszły wykonanie utwardzenia pomiędzy garażami i wykonanie drogi dojazdowej. Czynimy też starania o przyjęcie od P.P. „Supon” wiaty stojącej na placu przy ul. Zgody. Wiata o powierzchni 216 m2 rozwiąże nam problem składowania sprzętu gospodarczego i materiałów budowlanych do przyszłych inwestycji. Przed jubileuszowy rok 1993 przyniósł nam odnowę sprzętu motoryzacyjnego, poprzez wprowadzenie do podziału bojowego nowego GBA Star 244 i GBA Avia, zakupiliśmy też lekką motopompę M-600 Honda, agregat prądotwórczy 2 KW wraz z dwoma reflektorami halogenowymi. Dokupiliśmy dwie radiostacje przewoźne, dzięki czemu wszystkie cztery samochody bojowe mają radiostacje. W 1993r. wyjeżdżaliśmy alarmowo 92 razy. 1 sekcją 32 razy, trzema 14 razy, czterema sekcjami 6 razy i pięcioma 2 razy.

W dniu Jubileuszowego Walnego Zebrania w 70 lat od założenia naszej OSP wartość majątku oceniamy na 36 miliardów złotych.

GCBA Jelcz 6/32
GBA Star 244 2,5/16
GBAAvia2/8
GBM Star 266 2,5/8
Autobus Jelcz 080 S
Star 28 wywrotka
Motopompy Polonia PO-5E 5 szt.
Motopompa Polonia M-400
Motopompa Honda M-600
Motopompa szlamowa MS-1000
Agregat sprężarkowy do napełniania butli powietrznych „GERA
Agregat prądotwórczy 2 KW
Przyczepa gaśnicza PG-8
Wózek wężowy WW-200
Działko na podw. dwukołowym DWP-1600
Aparaty ochrony dróg oddechowych 8 szt.
Drabinę D-10-W 1 szt.

Ponadto inny drobny sprzęt gaśniczy, ratowniczy, burzący i armaturę wodną.

CDN…